ÖZET

Uluslar arası Hemşireler Konseyi (International Council of Nursing- ICN), hemşireliği “Bireyin ailenin ve toplumun sağlığını koruma ve geliştirmeye yardım eden ve hastalık halinde iyileştirme ve rehabilite etmeye katılan bir meslek grubudur” şeklinde tanımlamıştır (1). Günümüzde hemşirelerin rol ve işlevlerine baktığımızda öncelikle sağlığın korunması, yükseltilmesi, hastalıkların önlenmesi, hastalıkların tanı, tedavi ve bakımına yöneliktir (2). Genel olarak bakım verici, karar verici, eğitici, danışmanlık, hasta hakları savunuculuğu, koordine edici, rehabilite edici, rahatlatıcı, araştırmacı ve yönetici gibi birçok rol ve işlevleri vardır  (3,4,5,6).

Hemşirelerin rol ve işlevlerini yerine getirirken, yaptıkları işten doyum almaları; mutlu, üretken ve verimli olmaları verilen hizmetin kalitesini arttırmada önem taşımaktadır. Duxbury, Armstrong, Drew ve Henly, iş/meslek doyumunu; çalışanların fiziksel, ruhsal ve sosyal gereksinimlerinin, beklentileri doğrultusunda karşılanma düzeyleri olarak tanımlamıştır (7,8). İş/meslek doyumu, çalışanların işlerine karşı geliştirdikleri tutumlardan doğmaktadır, yani iş yaşantılarına karşı gösterdikleri duygusal bir tepkidir (9,10).

Hemşirelerin iş doyumları, kaliteli hizmet sunulmasında anahtar faktörlerden biridir. Mesleki rol ve işlevlerini yerine getiren hemşirelerin iş doyumlarının da yüksek olduğu tahmin edilmektedir. Bu konuyla ilgili çocuk hemşireleri ile yapılmış bir çalışma bulunmamaktadır.

Anahtar Sözcükler

Çocuk Hemşireliği, Rol ve İşlevler, Mesleki Doyum.